ZİYARETLER

Öncelikle ne çok genç var! Farklı mesleklerde, pırıl pırıl, geleceğe umutla bakan ama yaşadıklarına isyan eden yeni bir kuşak.”Ömer amca “ diye söze başladıklarında, yüzümde gülümseme, hatırlıyorum hiçte unutmadığım, yeni mezun olup okul sonrası Çivril e döndüğüm o günleri.”Amca” sözcüğü geçen yılların bir simgesi gibi. Fark ettim ki benim o yaşlarda olduğumdan çok daha olgunlar. Bilgiye rahat ulaşabildiklerinden mi? Yaşamın zorlukları bunu mu gerektirdi? Bilmiyorum. Evet, kültürel eksiklikleri var, ama sanki “içgüdüsel” bir kabullenemeyiş olası bir “başkaldırıyı” tez başlatacak gibi. Doğru bir “mecra” arayışı içindeler, ya da bana öyle geldi.

Çivril, onlara arzuladıkları çağdaş bir yaşamın gereksinimlerini sağlamaktan çok uzak. Düşündüm biz gençliğimizde doğayla iç içe arkadaş grubumuzla “Yeşil Çivril !” de çok mutlu günleri yaşamıştık. Yeniçağın “yalnızlığı” onları “sanal” ortamın kalabalığında mutlu ediyor. Hafta sonları yakın illere, o illerdeki alışveriş merkezlerine, çocuklarının eğleneceği oyun alanlarına, sinemalara, müzik, tiyatro etkinliklerine yöneltmiş. Ne hazin, yerel yönetimin bunun farkında olmaması! Ve bu konuda bir çabalarının olmaması.

Bir otobüsün şoförü, bir pilot, bir cerrah, bir avukat, bir mühendis, doktor, eczacı, veteriner, diş hekimi, öğretmen ve onlarca, toplumun farklı iş kollarında çalışan gençler içinde yaşadığımız toplumun yani çalışmakta olan bir “makinenin” parçası değiller mi? Beklentileri, galiba bireysel kaldığı için somutlaşamıyor, siyasetçilerin gözünde önemsenmiyor. Siyasetçi “eski” toplumun geçerli sloganlarıyla oy toplayabiliyorsa, bir araya gelip arzularını, zorluklarını, taleplerini dile getiremeyen bu dağınık gençler ne yapmalı? Bir anlamda “mürekkep” yalamış bu genç kuşak “bireysel başkaldırıyı mı” seçecek? Yoksa yaşam koşullarını belirleyen “siyaset” mecrasında kendilerine bir yar mi arayacak?

Onlarda ki enerjiyi, yaratıcılığı, saflığı görünce keşke diyorum yönetici arkadaşlar hepsini bir araya getirecek koşulları sağlasalar da Çivril giderek gerilediği ekonomik ve sosyal konumunu yeniden kazansa. Bu olacak elbet, ama gönül tez gerçekleşsin istiyor. Çivril, ülkede gelecek korkusu taşıyanlarda bir umut, bir ışık olsun. Ben yeterli birikimi görüyorum.

Sağlıcakla kalın.