İnsanlar fani, dünyanın kuralları var. Gelen gidiyor, çocuklar büyüyor, gençler yaşlanıyor ve zamanı gelince de ölüyor. İnsanoğlu toprağın üstünde yaşarken gün geliyor, toprağın altına giriyor. Toprağın altı, bazıları için öte taraf. Bu dünya da öte tarafın, “Harman Yeri” sayılır ve tabi ki, inanıyorsan.
İnanmayana: “Lekum dinukum veliye din” diyorlar.
Senin inancın sana, benimki bana.
Sen şimdi ister inan, ya da inanma.
Bildiklerim unutulmasın, benimle birlikte toprağın altında kaybolup yok olmasın, bizden sonraki Haydanlı nesillere ve tarihini, mazisini sevenlere ulaşsın düşüncesi ve umudu ile yazıyorum.
Ne zaman, hangi gerekçe ile niye oldu böyle bir şey? Bilmiyor, bilemiyorum. Her olayın bir kırılma anı ya da anları vardır. Benimki ne ve ne zaman, onu da bilmiyorum. Sevgiler tabii, zorlama ile olmaz. Benim için adı: Sevdadır, Haydan ve Haydanlıları araştırmak, yazmak ve anlatmak.
Yeni yurt arayışlarında 12 yıl sonra tam bin yıl olacak, 1035 de Anadolu’ya gelen Oğuz’un Kayı Boyundan Haydanlı Aşiretini yazacağım ve tabi ki, bildiğim kadarı ile. Eksik kalan bilmediklerimi de bilenler tamamlar, araştırıp yazar umudu ile…
Nerede bir Haydanlı görsem, tanışsam, konuşsam Haydan ve Haydanlılar hakkında bir şey bilmiyor. Haydanlı olmayı köyünün adından ve yaşam alanından ibaret sanıyor, algılıyor. Eskiden ben de öyle sanırdım. Haydanlılar kim, Anadolu’ya hangi maksatla ne zaman kimlerle, kime ve hangi komutana tabi olup da geldi?
Evet, yazacağım. Bildiğim kadarı ile.
Oğuz Yabgu Devletinde Dukak oğlu Selçuk Bey, babası gibi Subaşı. Oğuz Kınık Aşiretinin de reisi, lideri. Gün gelir Yabgu ile tartışır, kavga eder ve yayın kirişi ile vurunca Yabgu atın üzerinden yere düşer. Her ne kadar Kınık Aşireti kalabalık ve güçlü de olsa kavga ettiği, yere düşürdüğü (Hakan) Yabgu. İşte bu olay Kınık Aşiretinin aynı zamanda Reyhanlı, Karayılanlı ve Haydanlı Aşiretinin de kırılma anı…
Ne kadarı geldi, ne kadarı kaldı?
Bildiklerimi yazıyorum.
Yabgu ile kavga sonrası yeni yurt arayışlarına çıkar Dukak oğlu Subaşı Selçuk Bey. Selçuk Beyin oğullarını da yazayım:
Mikail Bey, Arslan Yabgu, Yusuf Yınal, Musa İnanç.
Başka evladı var mı, oğlu ve kızı?
Bilmiyorum.