Ne gariptir ki idamından kısa bir süre sonra suçsuzluğu anlaşılmış, beraat etmiştir. Kara Eylül içimiz de yara Eylül. Bizim nesilde derin bir yaradır. O dönem de gencecik fidanlar can verdi. Kanı durdurmak için yapılan 12 Eylül ‘de Yerli şaron bir sağdan bir soldan diyerek genç fidanları aşacak sözde demokrasi getirmeye uğraştı. O dönemin Ülkücü ve Devrimcileri hapishaneler de yıllarca çürütüldü. Suya sabuna dokunmayıp bırakın hapsi, nezarete dahi alınmayan bazı islami gruplar daha sonra palazlanarak fetö vs. oldular bu ülkede darbeye kalkıştılar. Aslında o dönem de Ülkücüler Milliyetçi Türkiye, Marjinal gruplara dahil olmayan Devrimciler Bağımsız Türkiye diyorlardı. 17 Kasım 1977 de CHP’li Cahit Karakaş MHP’li 16 vekilin desteğiyle Meclis başkanı seçilir. O dönemde CHP ve MHP koalisyon görüşmeleri Gün Sazak ve Vedat Dalokay aracılığıyla Türkeş-Ecevit arasında mesajlar gidip gelmekte. MHP bir bildiri yayımlar ;
Tabanda yumuşama sağlamak için tavanda yumuşama sağlamak gerekir. Biz işbirliğine hazırız! 3 gün sonra Dalokay, Ecevit’in son mesajları getirir:
Teşekkür ederim, ama partimde buna şiddetle karşı çikan büyük bir grup var, partim bölünür. O günün şartlarında bu koalisyon kurulsaydı 13 Eylül olur muydu? Gençlerin kanı dökülmeye devam eder miydi? Bu koalisyonu kimler neden , niçin engelledi? Ve 12 Eylülün en büyük eseri %20 Ülke yansa yıkılsa umursamayan , Atı önde giden siyasinin yanında yer alan bir nesil yetişmesini sağladı.

Çağımızın Dede Korkutu Ozan Arif’in Unutamam şiirinin bir dörtlüğünde bu durumu,
Ve o fil sandığım pire eylülü,
Deva sandığım yara eylülü,
Bizi hançerleyen kara eylülü,
Unutamam, unutamam unutamam…
1982’de yapılan anayasa oylaması ayrı bir garabettir ve günümüzde bile bazı maddeleri yürürlüktedir.
Kenan Evren kentlerde kitlelere seslenirken 12 Eylül öncesindeki çatışma dönemine dövülmek istenmiyorsa, ” Evet ” iyi verilmesini söylüyor. Evren konuşmalarında ” Hayır” cephesi eleştirirken ‘ teröristlerin, diş güçlerle işbirliği yapanların, vatan hainlerinin ; ” Hayır ” kampanyası yürüttüğünü öne sürüyordu. Ne mutlu referandumlar da , seçimlerde böyle eleştiriler olmuyor artık. Referandum günü Şeffaf sarı zarf Evet beyaz, Hayır mavi oy pusulası. Mavi oy pusulası şeffaf zarfa girince ben hayır veriyorum diye bağırıyordu. Referandum % 91, 37 evet %8, 63 hayır oyuyla kabul edildi. Selam olsun böyle bir ortam da hayır oyu verenlere. Günümüzde bu konu ne zaman açılsa o dönemin insanı kiminle konuşsam Hayır verdiğinden bahsediyor. Haliyle 40 yıl geçmiş atış serbest. Yalandan kim ölmüş ki. En garip olan durum da 1990 yılından beri gelen hükümetler 12 Eylül anayasasını değiştirmekte uğraşıyorlar ve hala değiştirilemeyen maddeleri var.
Mustafa Pehlivanoğlunun Ailesine yazdığı mektubun son cümlesi,
Tanrı Türk’ü korusun ve Yüceltsin diyerek biter…
12 Eylül mağdur olan canlara rahmet olsun.
Tinleri şad olsun.