Baba; arabalar, arabaları görüyor musun, bizle geliyorlar.

Babası gülümsedi ve mutlulukla saçını okşadı.

Genç bir süre daha dışarıyı izledi ve sonra birden bağırdı.

Bulutlar baba, bulutlar harika. Baba gülümseyerek oğlunu izledi.

Baba ağaçlar dedi aniden delikanlı. Onlar hep geride kalıyor dedi.

Arkada oturan yaşlı adam, bu bağrışmalardan rahatsız olmuş olacak ki;

Babanın omzuna dokundu. Beyefendi oğlunuzu bir doktora götürmelisin. Problemi var herhalde.

Baba geriye dönerek “o zaten iyi bir doktordan geliyor.

Oğlum doğuştan kördü ve ameliyat sonrası gözleri açıldı” dedi…

Herkesin bir hikâyesi var. Ne çabuk yargılıyoruz insanları ve ne çabuk tanılar koyuyoruz değil mi?

O kadar hızlı kararlar veriyoruz ki insanların yaşadığı hikâyeler bizim için pek önemli olmuyor.

Günümüz de insanları giyimleri, arabaları, yaşantıları vs. ile yargılarız.

Herkesin bir yaşam hikâyesi vardır bu durum çoğumuzu ilgilendirmez çünkü karşımızdakini gördüğümüzle yargılamak hep kolayımıza gelir.

Elma tüccarı ön safta benimle namaz kılıyor diye veya gazinoda bizi ağırladı bilmem kaç lira hesap ödedi bunda asla elma param kalmaz diye çeksiz senetsiz elma verip dolandırılan vatandaşlar biliyorum.

Ön yargı iyi niyetlide olsa, kötü niyetli de olsa insanları kör eder. Gerçekleri görmelerini engeller.

Düşündüklerimiz konusunda, Nuh diyor, peygamber demiyoruz.

40 yıl önceki fikrimiz neyse, onda ısrar ediyor, sorgulamaya bile gerek duymuyoruz.

Doğru, elbette doğrudur ama değişim de yaşamın olmazsa olmazıdır.

Birbirimizi anlamadan, yol almamız mümkün değildir.

Siyaset denilen garabetin çilesini bizim nesil kara eylül öncesi çekti. Vatan hainleri hariç kardeşin kardeşi vurduğu günler yaşadık şimdi birbirimizi anlıyor ve dinleyebiliyoruz.

O yıllar da bu mümkünmüydü? aslaçünki birbirimizi anlamaya çalışmadık, önyargılıydık.

İşte bu yüzden, okullardan önce, sevgiyi, saygıyı, toleransı, hoşgörüyü, empatiyi, aklı, bilimi, sorgulamayı öğretmemiz gerekiyor.

Ön yargılarımızın esiri değil, Ön yargılarımızı aşarak, çöpe atanı olalım.

Sanki şu günlerde en çok ihtiyacımız olan da sevgi, saygı, birbirimiz anlayabilmek…

Esen kalın…