Bazen duygu ve düşünceleri anlatmak yetmez hissetmek gerekir.

Siz değerli okurlarımıza çok güzel bir şiir bırakmak istedim bugün.

Sabahattin Eyüboğlu’nun çevirisiyle bir Jacques Prévert şiiri…

Önce bir kafes resmi yaparsın

Kapısı açık bir kafes

Sonra kuş için

Bir şey çizersin içine

Sevimli bir şey

Yalın bir şey

Güzel bir şey

Yararlı bir şey

Sonra götürür bir ağaca

Asarsın bu resmi

Bir bahçede

Bir koruda

Ya da bir ormanda

Saklanır beklersin ağacın arkasında

Ses çıkarmaz

Kımıldamazsın

Kuş bazen çabuk gelir

Ama uzun yıllar bekleyebilir de

Karar vermezden önce

Yılmayacaksın

Bekleyeceksin

Yıllarca bekleyeceksin gerekirse

Resmin başarısıyla hiç ilişiği yoktur çünkü

Kuşun çabuk ya da yavaş gelmesinin

Geleceği olup da geldi mi kuş

Çıt çıkarma yok

Kafese girmesini beklersin

Girdi mi kafese fırçanla

Usulcacık kapısını kaparsın

Sonra kuşun bir tüyüne dokunayım demeden

Bütün kafes tellerini teker teker silersin

Yerine bir ağaç resmi yaparsın

Dallarının en güzeline kondurursun kuşu

Tabii ne yapraklarının yeşilini unutacaksın

Ne yellerin serinliğini

Ne de yaz sıcağındaki böcek seslerini

Otlar arasında.

Sonra beklersin ötsün diye kuş

Ötmezse kötü

Resim kötü demektir

Öterse iyi olduğunun resmidir

İmzanı atabilirsin artık

Bir tüy koparırsın usulca

Kuşun kanadından

Ve yazarsın adını resmin bir köşesine…